قانون کار ۱۴۰۲، که به عنوان قانون کار ایران شناخته می‌شود، قانونی است که در سال ۱۳۸۲ توسط مجلس شورای اسلامی ایران تصویب شده است. این قانون، حقوق کارکنان و کارفرمایان را مشخص می‌کند و به طور کلی برای بهبود شرایط کار در ایران طراحی شده است.
پایه حقوق وزارت کار ۱۴۰۲
به این ترتیب حقوق اداره کار 1403 از 4 میلیون و 179 هزار و 750 تومان به 5 میلیون و 308 هزار و 284 هزار تومان رسید که رقم بسیار کمی است و انتظارات جامعه کارگری را برآورده نکرد.
سید صولت مرتضوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بعد از جلسه تصمیم گیری برای حقوق سال 1403 گفت: حداقل دریافتی کارگران با بُعد خانوار 3/3 نفر از مبلغ 6 میلیون و 433 هزار و 117 تومان به 8 میلیون و 208 هزار و 300 تومان با میانگین رشد 27 درصد افزایش یافت.
به عنوان چند مورد از حقوق قانون کار ۱۴۰۲ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. حقوق پایه کارکنان، شامل حقوق ماهانه، پاداش‌ها، بیمه‌ها و مزایای دیگر.
2. ساعات کاری، تعطیلات و استراحت‌های کارکنان.
3. حقوق مرخصی سالیانه و مرخصی بیماری.
4. اصلاحیه‌های حقوقی و تعارضات کاری.
5. سلامت و ایمنی در محیط کار.
6. خدمات اجتماعی کارفرما برای کارکنان.
7. حق چاپ و انتشار قانون کار.
8. مقررات مربوط به کارگاه‌ها و کارخانه‌ها.
9. قوانین مربوط به کارکنان و کارفرمایان خارجی.
10. مقررات مربوط به انتقال کارکنان به شرکت‌های دیگر.
11. مقررات مربوط به پرداخت حق بیمه‌ی کارکنان.
12. حقوق زایمان و مرخصی پس از زایمان.
13. مقررات مربوط به ارجاع کارکنان به بازنشستگی.
14. مقررات مربوط به تشکیل اتحادیه‌های کارگری.
این فهرست تنها چند مورد از حقوق قانون کار ۱۴۰۲ است و در واقع این قانون شامل بسیاری از مقررات حقوقی برای کارکنان و کارفرمایان است. با این حال، باید توجه داشت که اجرای دقیق و کامل این قانون، به عهده‌ی مرجع قضایی کشور است.
..