لاستیک سازی جم تولید کننده بالا و صفحه لاستیکی شاتکریت پایین در انواع دستگاه الخصوص دستگاه شاتکریت T260 و T253 ، T240 T میباشد .
شاتکریت (Shotcrete)
صفحه شاتکریت، بتن پاششی مرطوب یا خشک است که به صورت پنوماتیک به عنوان یک تکنیک ساخت، از طریق یک شلنگ با سرعت زیاد بر روی سطح، پاشیده می شود. از شاتکریت برای اولین بار در سال 1914 استفاده می شد. شاتکریت اصطلاحی برای پاشش بتن یا ملات با فرایند مخلوط خشک یا مرطوب است.
شاتکریت به دلیل نیرویی که از نازل خارج می شود، همزمان قرار داده و فشرده می شود. می توان آن را بر روی هر نوع و شکل از سطح، از جمله مناطق عمودی یا هوایی، پاشید.
گانیت در اصل یک نام تجاری بود که به طور خاص به فرآیند استفاده از سیمان پنوماتیک مخلوط خشک اشاره داشت. در فرآیند مخلوط خشک، مخلوط ماسه و سیمان خشک از طریق یک شلنگ با استفاده از هوای فشرده منفجر می شود. بلافاصله قبل از تخلیه آب روی سطح گیرنده، آب در نازل برای هیدراته شدن مخلوط تزریق می شود.
گانیت اصطلاحی بود که توسط Akeley ابداع و در سال 1909 با مارک تجاری ثبت شد و در کارولینای شمالی ثبت اختراع گردید. مخلوط بتن توسط فشار پنوماتیک از یک تفنگ اعمال می شود.
اصطلاح گانیت به علامت تجاری ثبت شده در تجهیزات آلن تاون Allentown Equipment، قدیمی ترین تولید کننده تجهیزات گانیت تبدیل شد. بنابراین دیگر تولید کنندگان مجبور به استفاده از اصطلاحات دیگر برای توصیف فرآیند مانند شاتکریت، بتن بادی، آجرچینی و غیره شدند.
ممکن است گاهی اوقات از شاتکریت (نادرست) برای تشخیص مخلوط مرطوب از روش مخلوط خشک استفاده شود. اصطلاح شاتکریت برای اولین بار توسط انجمن مهندسان راه آهن آمریکا (AREA) در اوایل دهه 1930 تعریف شد. تا سال 1951، شات کریت به نام عمومی رسمی فرایند بتن پاششی، خواه از فرآیند مرطوب یا خشک استفاده شود، شناخته می شد.