امروزه براي پوشاندن گلخانه ها استفاده از پلاستيك در مقايسه با شيشه بسيار متداول‌تر است. مواد پوشاننده شفاف گلخانه ها بسيار متنوع اند. در ابتدا شيشه بعنوان پوشش گلخانه اي بكار مي رفت ولي اكنون ورقه‌هاي نازك پلاستيكي هاي تقويت شده با فايبرگلاس، صفحات اكريليك و صفحات پلي كربنات در گلخانه هاي مدرن مورد استفاده قرار مي گيرد .
پوششهاي پلي اتيلن نسبت به پلي استر، PVC و PVF هزينه اوليه كمتري داشته و به سرعت مي توان گلخانه هاي موقت را با آنها پوشاند. ضمن اينكه هزينه اوليه گلخانه در مقايسه با گلخانه شيشه اي حدود 40% پائين تر است .
ورقه هاي نازك پلي اتيلن كه داراي بالاترين كيفيت و مقاومت كششي و نيز داراي ماده ضد اشعه ماوراء بنفش (Anti UV) و ضخامت حدود 15 ميلي متر هستند در بهترين شرايط فقط 4-3 سال دوام مي‌آورند. اشعه ماوراء بنفش باعث شكنندگي و تيرگي پلاستيك مي‌شود و در نهايت منجر به پارگي آن مي‌شود.
استفاده از پلي اتيلن باعث ايجاد مانع ضعيفي در برابر نور مادون قرمز مي‌شود. در صورت وجود مواد نگهدارنده اشعه مادون قرمز در پلي اتيلن حدود 25-15% اتلاف حرارت به طريق گرماي تابشي كاهش خواهد يافت. امروز بمنظور كاهش بيشتر اتلاف حرارت در محيط گلخانه از سيستم پوششي دو جداره و هواي فشرده بين آنها استفاده مي‌شود و باعث كاهش چشمگير هزينه سوخت خواهد شد.
براي پوشاندن گلخانه ها پلاستيكها را در عرض گلخانه يكي پس از ديگري قرار داده و با كشش كافي از طرفين بوسيله پوشش خاك مهار مي‌گردد و هر دو لايه مجاور بايد حدود m5/0 همپوشاني داشته باشد و نيز جهت درزها در جهت بادهاي غالب منطقه باشد تا از نفوذ هواي سرد و باد و باران ممانعت گردد. بهترين موقع كشيدن پلاستيك در روزهاي گرم و آفتابي است كه پلاستيك نسبتاً نرم است و بهتر روي بدنه مي ماند. در اين صورت پس از سرد شدن هوا پلاستيك منقبض شده و كاملاً كشيده و محكم مي‌گردد. پوشش پلاستيكي ضمن حفظ تراكم رطوبت در داخل گلخانه بدليل اينكه سردتر از هواي داخل گلخانه مي‌باشد در نتيجه تماس هواي گرم و مرطوب با سطح سرد پوشش پلاستيك، بخار آب تبديل به مايع شده و به دليل ريزش قطرات آب روي گياهان سبب گسترش بيماري هاي قارچي خواهد شد.