رزین سختیگیر مادهای پلیمری با ساختار دانهای است که در سیستمهای تصفیه آب برای حذف یونهای سختی مانند کلسیم و منیزیم استفاده میشود. این رزینها با استفاده از فرآیند تبادل یونی، یونهای سدیم را جایگزین یونهای مزاحم کرده و از تشکیل رسوب در لولهها، بویلرها و مبدلها جلوگیری میکنند. عملکرد بهینه رزین به کیفیت آن، نوع رزین (کاتیونی قوی یا ضعیف) و شرایط احیا بستگی دارد. معمولاً برای احیای رزین از محلول آبنمک استفاده میشود تا توانایی تبادل یونی بازیابی شود. استفاده از رزین با کیفیت بالا در دستگاههای سختیگیر، عمر مفید سیستم را افزایش داده و مصرف انرژی را کاهش میدهد. انتخاب صحیح رزین و نگهداری اصولی آن، نقش مهمی در کاهش هزینههای نگهداری تأسیسات صنعتی و تأمین آب با کیفیت دارد.